1. Poproś dzieci, żeby usiadły na przeciwko ciebie tak, by dobrze widziały obrazki w książce, to one są kluczem do zrozumienia treści.

2. Pokaż dzieciom pierwszy obrazek, zapytaj co widzą, poproś o nazwanie zwierzątka, postaci z bajki. Dzieci mogą odpowiedzieć w swoim ojczystym języku, ale jeżeli ćwiczyliśmy już związane z książeczką słownictwo, zachęćmy je do znalezienia angielskiego słowa.

3. Rozpocznij czytanie, a nawet bardziej opowiadanie (w końcu to głównie uczniowie mają widzieć książkę), używając jak najwięcej ekspresji, zmieniaj głos dla każdego z bohaterów, staraj się ją „odegrać” :). Kiedy w opowiadaniu pojawia się narracja czytaj spokojnym, przyjemnym głosem, a gdy zaczyna się coś dziać, podnieś głos, czytaj jakbyś był szczęśliwy, smutny lub zaniepokojony (w zależności o tego, co się w książce dzieje).

4. Używaj gestów, np. machaj ręką, kiedy w opowiadaniu ktoś się z kimś żegna, spuść głowę, kiedy jest smutny itp.

5. Możesz dodać odgłosy zwierząt lub np. jakąś piosenkę, która pasuje do treści. Np. gdy przedstawiasz dzieciom „Królewnę Śnieżkę”, w momencie, w którym krasnoludki idą do pracy, śpiewając hey ho…, zachęć dzieci by też zaśpiewały. Jeżeli mamy pod ręką instrumenty (i umiemy ich użyć ;)), możemy wykorzystać ich brzmienie, np. bębenek. 

6. Gdy czytasz po raz pierwszy, nie zapominaj o odpowiednim rytmie czytanego tekstu, dzięki czemu dzieci lepiej zapamiętają słowa czy też całe struktury. Gdy czytasz już po raz kolejny, możesz pozwolić sobie na nieco więcej: zadawaj dzieciom pytania, zachęcając je tym samym do aktywnego brania udziału, np. Do you see a boy? Where is he?, proś by kończyły za Ciebie zdania  lub nawet dopowiadały co jeszcze mogło się wydarzyć* – wszystko w zależności od tego, o czym historia opowiada, komu ją czytamy i czy czas nam na to pozwoli 🙂